Pokemon New Adventure ตอนที่ 3 : ซีโร่ออกเดินทางเต็มตัว ! มุ่งสู่การเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์มือหนึ่ง !!
หน้า 1 จาก 1
Pokemon New Adventure ตอนที่ 3 : ซีโร่ออกเดินทางเต็มตัว ! มุ่งสู่การเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์มือหนึ่ง !!
by Admin Thu Oct 16, 2014 9:36 pm
*ขอบคุณภาพประกอบข้อมูลโปเกม่อนจากเพจ Pokedex Thailand ครับผม ! https://www.facebook.com/pages/Pokedex-Thailand/131243347066030?fref=photo
ซีโร่ รับประทานอาหารเสร็จและหลังจากที่ได้เห็นข่าวทางโทรทัศน์รวมถึงพิกัดที่เกิดเหตุต่างๆ เขาก็ขอตัวขึ้นไปนอนพักผ่อนหลังจากวันนี้เขาผจญภัยมาทั้งวัน เขาขึ้นไปปิดไฟนอนเขาทิ้งตัวลงบนผ้าห่ม เขาตัดสินใจแล้วว่าจะออกเดินทางแต่เขาก็อดเป็นห่วงแม่และบ้านหลังนี้ไม่ได้ เขาจะต้องทิ้งความสัมพันธ์ทั้ง 16 ปีไว้ที่นี้ และอีกนานแค่ไหนเขาถึงจะได้กลับมาใหม่ ? เราไม่อาจทราบได้เลย...
ซีโร่นอนกอดหมอนก่อนที่จะน้ำตาของเขาจะไหลพรากออกมาบนหมอน เป็นคราบน้ำตา เขายิ้มดีใจและร้องไห้ไปด้วย มันช่างเป็นความสุขที่เปี่ยมล้นมากจริงๆ สักพักไม่นานซีโร่ก็ผล็อยหลับไป
เช้าวันใหม่ที่แสงอาทิตย์ส่องมายังห้องนอนอันแสนอบอุ่นของ Zero เขาค่อยๆลืมตาขึ้นท่ามกลางแสงอาทิตย์ เขาลืมตาขึ้นพร่าๆและพลางนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นวันที่เขาจะได้ออกเดินทางไปยังเมืองโทคิวะอีกครั้งหนึ่ง !! และแน่นอนครั้งนี้เขาจะไปล่าหนูไฟฟ้า !! ในข่าวทางโทรทัศน์ เขาลุกขึ้นบิดขี้เกียจและค่อยๆพับผ้าห่มและจัดที่นอนอย่างดี เขารู้ดีว่านี่มันเป็นวันสุดท้ายที่เขาจะได้นอนที่นี่ แต่อีกไม่นานเขาจะกลับมา... เด็กหนุ่มเดินลงบันไดสีน้ำตาลก่อนที่จะเดินมากอดผู้เป็นแม่ของเขา ผู้เป็นแม่ก็กอดเขาเช่นกัน เขาเดินไปอาบน้ำแต่งตัว ผู้เป็นแม่ก็เตรียมกระเป๋าให้เขา
“แม่เตรียมข้าวกล่องกับอาหารว่างใส่ไว้ให้ลูกนะ ส่วนเสื้อผ้าหรืออย่างอื่นที่ลูกอยากเอาไปก็เตรียมใส่กระเป๋าได้เลย”
ผู้เป็นแม่กล่าวทั้งน้ำตา
ผู้เป็นลูกรู้ได้ทันทีว่าแม่ยังทำใจไม่ได้ที่เขาจะต้องจากบ้านไปในวัยเพียง 16 ปี เขาก้มลงไปกอดแม่ก่อนที่จะร้องไห้กับแม่ และเขาก็เช็ดน้ำตาให้แม่ ก่อนที่เขาจะแต่งตัวและเดินไปหยิบกระเป๋าที่มีทั้งโปเกบอลทั้ง 5 ลูก รวมถึง Charmander ด้วยก็รวมเป็น 6 ลูก และอาหารกล่องของแม่ที่ทำไว้ให้กับเขา
“ผมจะทานอาหารให้หมดเลยนะครับแม่ ผมจะคิดถึงแม่ให้มากๆครับ ผมรักแม่นะครับ ผมเอาเฉพาะสิ่งที่จำเป็นไป รวมถึงสิ่งที่สำคัญที่ผมจะเอาไปด้วยนั้นก็คือความรักของแม่ และความผูกพันที่ผมมีกับที่นี่ ผมเชื่อว่ามันจะทำให้ผมปลอดภัยจากอันตราย”
ซีโร่ กอดและกล่าวอำลาแม่ครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาจะเดินจากไป ผู้เป็นแม่ก็โบกมือและยิ้มให้พร้อมกับน้ำตาแห่งความยินดี
“เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว !!!”
ซีโร่กระโดดตัวปลิวก่อนที่จะเปล่งเสียงออกมาแบบสุดเสียง ความฝันของเขาถึงวันเป็นจริงเสียที !! เขามุ่งหน้าวิ่งไปยังศูนย์วิจัยของ ดร.ออคิดส์ ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปและกล่าวทักทายสวัสดี ดร.ออคิดส์
“สวัสดีครับ ดร. ผมมาตามสัญญาและผมรู้ว่าผมต้องไปแล้วในวันนี้ !!”
ดร.ออคิดส์ยิ้มหน้าบานก่อนที่จะเดินกลับไปหยิบ PokeDex กลับมาให้กับเขา 1 เล่ม นี่แหละคือสิ่งที่เขาต้องการมัน มันน่าจะเป็นเพื่อนร่วมทางชั้นดีของเขาได้ในตอนนี้ที่เขายังไม่มีเพื่อนร่วมทาง
“อ่อ ซีโร่ เธอพอจะจำชื่อคนที่มีโปเกเด็กซ์แบบเธอได้ไหม ?”
ชายสวมชุดกราวทีขาวถามเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาล
“ผมจำได้ครับ หมอนั่นใส่แว่น ใส่หมวกสีขาวๆ แต่งชุดแดงๆ รู้สึกจะชื่อ ชุนสุเกะ วาเซดะ นะครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ ดร. ???”
“หมอนั่นนะเอง หมอนั่นก็เป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์เหมือนกันกับเธอนั่นแหละแถมอายุเท่ากับเธอเลยนะ ที่ฉันรู้เนี่ยเพราะฉันเคยได้เจอเด็กหนุ่มนั่นมาก่อนหน้าที่ฉันจะกลับมาจากการวิจัยนอกสถานที่ เด็กคนนั้นมาสอบถามทาง ถามข้อมูล ฉันก็บอกไปเพราะเห็นว่าไม่ได้มีพิษมีภัยอะไรนะ แล้วก็ได้พูดคุยกันนิดหน่อยล่ะ... แต่ฉันไม่รู้หรอกว่าเด็กหนุ่มนั่นมาที่นี่ทำไม ? เพราะเขาบอกว่ามาจากเขตโฮเอ็น...”
ดร.ออคิดส์ สาธยาย ถึงเด็กหนุ่มที่เขาเคยเจอเมื่อไม่กี่วันก่อน ที่เขาจะกลับมาจากการวิจัย
“ใช่แล้ว !! ถ้าเธอเจอเด็กหนุ่มนั่นอีกลองร่วมเดินทางไปก็คงไม่เสียหลาย ถ้าได้เจอกันอีกล่ะนะ ฮ่ะๆ...”
ดร.ออคิดส์ กล่าวติดตลกกับซีโร่...
“ได้ครับ ผมจะลองดูและผมจะต้องรู้ให้ได้ว่าหมอนั่นมาทำอะไรที่นี่ !! ผมขอตัวก่อนล่ะครับ ขอบคุณมากๆครับ !!”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาล กล่าวอำลา ดร.ออคิดส์ ในชุดกราวสีขาว รวมไปถึงทีมวิจัยคนอื่นๆของที่นี่ด้วย
“ยังไม่ทันได้เริ่มผจญภัยเลย เรื่องก็เข้ามาซะเยอะแยะเลย อันไหนก่อนดีนะ โอเค เริ่มจาก ปราบพยศหนูไฟฟ้าก่อนก็แล้วกัน !! ได้เวลาใช้ประโยชน์นายแล้วนะ PokeDex !!!”
เด็กหนุ่มวิ่งไปยังทางออกเมืองมาซาระที่เป็นป่าสั้นๆที่ๆเขาเคยเดินผ่านมันไปในตอนแรก นี่เป็นครั้งที่ 3 แล้วที่เขาจะได้ผ่านทางนี้อีก และอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของเขา !!
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเดินอย่างระมัดระวังและเขาได้พบกับชายคนหนึ่งกำลังต่อสู้อยู่กับโปเกม่อนป่า ชายคนนั้นรูปลักษณ์คุ้นตา ผมสีขาวชุดสีแดง หมอนั่น วาเซดะนั่นเอง !!! ซีโร่วิ่งเข้าไปหาวาเซดะก่อนจะกล่าวทักทาย
“เฮ้ !! นาย เจอกันอีกแล้วนะ”
“ระวัง !!!”
เด็กชายผมสีขาววิ่งเข้าไปกระแทกจนซีโร่ล้มลงไปกับพื้น
“นายทำบ้าอะไรหน่ะ ?? ฉันเจ็บไปหมดแล้ว”
ซีโร่ค่อยๆลุกขึ้นปัดฝุ่นตามตัว
“นายนั่นแหละเข้ามาทำบ้าอะไร ? ฉันกำลังต่อสู้อยู่นายผลีผลามเข้ามาเกือบจะเป็นอันตรายแล้ว !!!”
เด็กหนุ่มผมสีขาวสวนกลับไปและชี้ให้ซีโร่หันไปดูด้านหลังว่าเกิดอะไรขึ้น ???
“เอ๊ะ นะนั่น EKans หนิ !!??”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลร้องเสียงหลง เขาหยิบโปเกเด็กซ์ขึ้นมาดูและได้ข้อมูลของโปเกม่อนดังนี้
เขาเพิ่งได้รู้ประโยชน์ของโปเกเด็กซ์ก็วันนี้เองว่ามันแจ๋วมากขนาดไหน ?? วาเซดะสั่งให้โปเกม่อนของเขาจัดการโจมตีทาง Ekans !!!
“Ralts จัดการใช้ท่า Toxic !!!”
ซีโร่หยิบ Pokedex ขึ้นมาเก็บข้อมูลอย่างต่อเนื่องในทันที !!!
“ท่า Toxic นี่ Ralts ไม่ได้มีแต่กำเนิดหนิ ?”
ซีโร่ถามวาเซดะ
“ใช่แล้วล่ะ !! ฉันให้ Ralts เรียนรู้ท่านี้มาเองแหละ นั่นก็คือ TM ไงล่ะ ท่าเสริมต่างๆของโปเกม่อน !!”
เด็กหนุ่มผมขาวให้คำตอบแก่เด็กหนุ่มผมน้ำตาล
Ekans เจอท่า Toxic เข้าไปถึงกับได้รับสถานะพิษติดตัว โจมตีต่อไม่ได้ ซีโร่หยิบโปเกบอลออกมา
“ฉันขอร่วมสู้ด้วยนะ ชุนสุเกะ เอาล่ะออกมาเลย Charmander !!!!”
ชุนสุเกะเป็นฝ่ายหยิบโปเกเด็กซ์ของตนออกมาใช้บ้าง...
ซีโร่ลุกขึ้นมาพร้อมกับขว้างโปเกบอลออกไป Charmander ของเขาออกมายื่นอย่างสง่าและเตรียมพร้อมจะสู้แล้ว !!
“Charmander จัดการข่วนเลย !!!”
Charmander ตรงเข้าไปข่วนเข้าส่วนศีรษะของ Ekans เต็มๆก่อนที่ ชุนสุเกะจะออกคำสั่งต่อ !!
“Ralts ใช้ท่า Confusion เลย !!!”
Ekans โดนเข้าไปถึงกับมึนงงทำอะไรไม่ได้ !! ซีโรสบโอกาสสั่ง Charmander โจมตีอีกทันที !!
“Charmander พ่นไปเลย !!!!”
Charmander พ่นลูกไปเข้าใส่ Ekans อย่างจังจนมันหมดสภาพเลื้อยหนีไปในโพรงหญ้า ซีโร่เรียก Charmander กลับมาพักผ่อน ก่อนที่จะหันไปหา ชุนสุเกะ
“ทำได้ไม่เลวหนิ...”
ชุนสุเกะ ชูนิ้วโป้งให้ซีโร่
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลหันไปยิ้มให้เด็กหนุ่มผมสีขาวที่ยืนชูนิ้วโป้งให้ไม่ไกลจากตัวเองนัก ซีโร่เก็บโปเกบอลใส่กระเป๋า หันกลับไปอีกที ชุนสุเกะก็หายตัวไปเสียแล้ว โดยที่เขายังไม่ได้เอ่ยปากซักถามและชักชวนมาร่วมเดินทางด้วยกันเลย...
ณ เมืองวาคาบะ เขตโจโต
อาสึมะตื่นเต้นมากๆที่เขากำลังจะได้โปเกม่อนใหม่เขาตื่นมาแต่เช้าจัดแจงกิจวัตรประจำวันของตัวเองตั้งแต่วิ่งออกกำลังกายแต่เช้า กลับบ้านมารับประทานอาหารร่วมกับพ่อและแม่ พ่อของเขาเพิ่งกลับมาจากการทำงานในต่างเมือง และพ่อของเขากลับมาพร้อมกับน้องชายแท้ๆของเขาอีก 2 คนนั่นก็คือ อาสึกะ และ อาสึตะ ทั้ง 2 ฝันอยากเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์ร่วมกันกับพี่ และถูกชักชวนให้ร่วมเดินทางพร้อมกันกับพี่ชายของตนเองอย่างอาสึมะ
อาสึมะเดินเข้าไปพูดคุยกับน้องชายของเขาทั้ง 2 คน
“อาสึกะ อาสึตะ นายทั้ง 2 คนจำความฝันแต่เด็กของเราได้ไหม ?”
“ได้สิพี่ชาย” อาสึกะและอาสึมะตอบพร้อมกัน
“งั้นวันนี้เราไปรับโปเกมอนกับ ดร.วาคาเบะ กันเถอะ !!”
อาสึมะกล่าวกับน้องๆก่อนที่จะชวนน้องชายทั้ง 2 คนซ้อนจักยานคันโปรดสีแดงของเขาไปยังศูนย์วิจัยท้ายหมู่บ้าน !!
อาสึมะ เดินทางมายังศูนย์วิจัยอาคารสีขาวหลังคาสีแดงสดที่อยู่ท้ายหมู่บ้าน เขาปั่นจักรยานคู่ใจที่พ่อของเขาซื้อให้ตั้งแต่เด็กๆ จักรยานนี่เป็นจักรยานพับคันสีแดงปั่นได้ด้วยความเร็วสูงและเสี่ยงต่อการล้ม เขาปั่นจักรยานมาได้ไม่นานก็ผ่านบ้านหลังหนึ่งซึ่งเป็นคนที่เขารู้จักดี บ้านของฮอนดะที่อยู่หลังถัดจากเขาเพียง 2 หลังเท่านั้น...
อาสึมะจอดจักรยานหน้าบ้านของฮอนดะก่อนที่จะจอดรถและตะโกนเรียกฮอนดะที่หน้าประตูบ้าน แต่สงเสียงเรียกไปก็ไม่มีใครออกมาจากบ้าน สักพัก 3 พี่น้องอาสึมะก็หันไปเห็นฮอนดะกำลังถูกทำร้ายมาและล้มลงหน้าบ้านของตนเอง !! อีกฝ่ายเป็นนักเรียนต่างโรงเรียนแต่อยู่หมู่บ้านเดียวกันกับพวกเขาทั้งหมด แต่บ้านของฝ่ายต่างโรงเรียนอยู่ต้นหมู่บ้าน เหตุการณ์เกิดขึ้นและไม่มีท่าว่าจะเบาลง ฮอนดะพยายามสู้เพื่อปกป้องตนเอง แต่อีกฝ่ายมีจำนวนมากกว่า
“ไอ้ลูกกำพร้า ไอ้คนไม่มีพ่อ !! แกเหงาไหมว่ะ ? บ้านก็อยู่คนเดียวแม่ก็อยู่ต่างเมือง ?”
“แกอย่ามาดูถูกครอบครัวฉันนะโว้ย ไอ้พวกกุ๊ย พวกแกมันมีพ่อแม่ครบแต่พวกแกยังทำตัวต่ำๆแบบนี้ แกอย่ามาสมเพชและสงสารฉันเลย แกสมเพชตัวเองเถอะว่ะ !!!”
ฮอนดะโกรธจัดและจัดการด่าพวกนักเรียนนักเลงกลับไป !!!
อีกฝ่ายที่มีถึง 3 คนจัดการวิ่งเข้ามาหมายจะทำร้ายฮอนดะ คาสึมะกระโดดลงจากจักรยานคันโปรดก่อนที่จะกระโดดเอาตัวเข้ามาบังฮอนดะเอาไว้ !!!!
To Be Continued
ซีโร่ รับประทานอาหารเสร็จและหลังจากที่ได้เห็นข่าวทางโทรทัศน์รวมถึงพิกัดที่เกิดเหตุต่างๆ เขาก็ขอตัวขึ้นไปนอนพักผ่อนหลังจากวันนี้เขาผจญภัยมาทั้งวัน เขาขึ้นไปปิดไฟนอนเขาทิ้งตัวลงบนผ้าห่ม เขาตัดสินใจแล้วว่าจะออกเดินทางแต่เขาก็อดเป็นห่วงแม่และบ้านหลังนี้ไม่ได้ เขาจะต้องทิ้งความสัมพันธ์ทั้ง 16 ปีไว้ที่นี้ และอีกนานแค่ไหนเขาถึงจะได้กลับมาใหม่ ? เราไม่อาจทราบได้เลย...
ซีโร่นอนกอดหมอนก่อนที่จะน้ำตาของเขาจะไหลพรากออกมาบนหมอน เป็นคราบน้ำตา เขายิ้มดีใจและร้องไห้ไปด้วย มันช่างเป็นความสุขที่เปี่ยมล้นมากจริงๆ สักพักไม่นานซีโร่ก็ผล็อยหลับไป
เช้าวันใหม่ที่แสงอาทิตย์ส่องมายังห้องนอนอันแสนอบอุ่นของ Zero เขาค่อยๆลืมตาขึ้นท่ามกลางแสงอาทิตย์ เขาลืมตาขึ้นพร่าๆและพลางนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นวันที่เขาจะได้ออกเดินทางไปยังเมืองโทคิวะอีกครั้งหนึ่ง !! และแน่นอนครั้งนี้เขาจะไปล่าหนูไฟฟ้า !! ในข่าวทางโทรทัศน์ เขาลุกขึ้นบิดขี้เกียจและค่อยๆพับผ้าห่มและจัดที่นอนอย่างดี เขารู้ดีว่านี่มันเป็นวันสุดท้ายที่เขาจะได้นอนที่นี่ แต่อีกไม่นานเขาจะกลับมา... เด็กหนุ่มเดินลงบันไดสีน้ำตาลก่อนที่จะเดินมากอดผู้เป็นแม่ของเขา ผู้เป็นแม่ก็กอดเขาเช่นกัน เขาเดินไปอาบน้ำแต่งตัว ผู้เป็นแม่ก็เตรียมกระเป๋าให้เขา
“แม่เตรียมข้าวกล่องกับอาหารว่างใส่ไว้ให้ลูกนะ ส่วนเสื้อผ้าหรืออย่างอื่นที่ลูกอยากเอาไปก็เตรียมใส่กระเป๋าได้เลย”
ผู้เป็นแม่กล่าวทั้งน้ำตา
ผู้เป็นลูกรู้ได้ทันทีว่าแม่ยังทำใจไม่ได้ที่เขาจะต้องจากบ้านไปในวัยเพียง 16 ปี เขาก้มลงไปกอดแม่ก่อนที่จะร้องไห้กับแม่ และเขาก็เช็ดน้ำตาให้แม่ ก่อนที่เขาจะแต่งตัวและเดินไปหยิบกระเป๋าที่มีทั้งโปเกบอลทั้ง 5 ลูก รวมถึง Charmander ด้วยก็รวมเป็น 6 ลูก และอาหารกล่องของแม่ที่ทำไว้ให้กับเขา
“ผมจะทานอาหารให้หมดเลยนะครับแม่ ผมจะคิดถึงแม่ให้มากๆครับ ผมรักแม่นะครับ ผมเอาเฉพาะสิ่งที่จำเป็นไป รวมถึงสิ่งที่สำคัญที่ผมจะเอาไปด้วยนั้นก็คือความรักของแม่ และความผูกพันที่ผมมีกับที่นี่ ผมเชื่อว่ามันจะทำให้ผมปลอดภัยจากอันตราย”
ซีโร่ กอดและกล่าวอำลาแม่ครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาจะเดินจากไป ผู้เป็นแม่ก็โบกมือและยิ้มให้พร้อมกับน้ำตาแห่งความยินดี
“เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว !!!”
ซีโร่กระโดดตัวปลิวก่อนที่จะเปล่งเสียงออกมาแบบสุดเสียง ความฝันของเขาถึงวันเป็นจริงเสียที !! เขามุ่งหน้าวิ่งไปยังศูนย์วิจัยของ ดร.ออคิดส์ ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปและกล่าวทักทายสวัสดี ดร.ออคิดส์
“สวัสดีครับ ดร. ผมมาตามสัญญาและผมรู้ว่าผมต้องไปแล้วในวันนี้ !!”
ดร.ออคิดส์ยิ้มหน้าบานก่อนที่จะเดินกลับไปหยิบ PokeDex กลับมาให้กับเขา 1 เล่ม นี่แหละคือสิ่งที่เขาต้องการมัน มันน่าจะเป็นเพื่อนร่วมทางชั้นดีของเขาได้ในตอนนี้ที่เขายังไม่มีเพื่อนร่วมทาง
“อ่อ ซีโร่ เธอพอจะจำชื่อคนที่มีโปเกเด็กซ์แบบเธอได้ไหม ?”
ชายสวมชุดกราวทีขาวถามเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาล
“ผมจำได้ครับ หมอนั่นใส่แว่น ใส่หมวกสีขาวๆ แต่งชุดแดงๆ รู้สึกจะชื่อ ชุนสุเกะ วาเซดะ นะครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ ดร. ???”
“หมอนั่นนะเอง หมอนั่นก็เป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์เหมือนกันกับเธอนั่นแหละแถมอายุเท่ากับเธอเลยนะ ที่ฉันรู้เนี่ยเพราะฉันเคยได้เจอเด็กหนุ่มนั่นมาก่อนหน้าที่ฉันจะกลับมาจากการวิจัยนอกสถานที่ เด็กคนนั้นมาสอบถามทาง ถามข้อมูล ฉันก็บอกไปเพราะเห็นว่าไม่ได้มีพิษมีภัยอะไรนะ แล้วก็ได้พูดคุยกันนิดหน่อยล่ะ... แต่ฉันไม่รู้หรอกว่าเด็กหนุ่มนั่นมาที่นี่ทำไม ? เพราะเขาบอกว่ามาจากเขตโฮเอ็น...”
ดร.ออคิดส์ สาธยาย ถึงเด็กหนุ่มที่เขาเคยเจอเมื่อไม่กี่วันก่อน ที่เขาจะกลับมาจากการวิจัย
“ใช่แล้ว !! ถ้าเธอเจอเด็กหนุ่มนั่นอีกลองร่วมเดินทางไปก็คงไม่เสียหลาย ถ้าได้เจอกันอีกล่ะนะ ฮ่ะๆ...”
ดร.ออคิดส์ กล่าวติดตลกกับซีโร่...
“ได้ครับ ผมจะลองดูและผมจะต้องรู้ให้ได้ว่าหมอนั่นมาทำอะไรที่นี่ !! ผมขอตัวก่อนล่ะครับ ขอบคุณมากๆครับ !!”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาล กล่าวอำลา ดร.ออคิดส์ ในชุดกราวสีขาว รวมไปถึงทีมวิจัยคนอื่นๆของที่นี่ด้วย
“ยังไม่ทันได้เริ่มผจญภัยเลย เรื่องก็เข้ามาซะเยอะแยะเลย อันไหนก่อนดีนะ โอเค เริ่มจาก ปราบพยศหนูไฟฟ้าก่อนก็แล้วกัน !! ได้เวลาใช้ประโยชน์นายแล้วนะ PokeDex !!!”
เด็กหนุ่มวิ่งไปยังทางออกเมืองมาซาระที่เป็นป่าสั้นๆที่ๆเขาเคยเดินผ่านมันไปในตอนแรก นี่เป็นครั้งที่ 3 แล้วที่เขาจะได้ผ่านทางนี้อีก และอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของเขา !!
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเดินอย่างระมัดระวังและเขาได้พบกับชายคนหนึ่งกำลังต่อสู้อยู่กับโปเกม่อนป่า ชายคนนั้นรูปลักษณ์คุ้นตา ผมสีขาวชุดสีแดง หมอนั่น วาเซดะนั่นเอง !!! ซีโร่วิ่งเข้าไปหาวาเซดะก่อนจะกล่าวทักทาย
“เฮ้ !! นาย เจอกันอีกแล้วนะ”
“ระวัง !!!”
เด็กชายผมสีขาววิ่งเข้าไปกระแทกจนซีโร่ล้มลงไปกับพื้น
“นายทำบ้าอะไรหน่ะ ?? ฉันเจ็บไปหมดแล้ว”
ซีโร่ค่อยๆลุกขึ้นปัดฝุ่นตามตัว
“นายนั่นแหละเข้ามาทำบ้าอะไร ? ฉันกำลังต่อสู้อยู่นายผลีผลามเข้ามาเกือบจะเป็นอันตรายแล้ว !!!”
เด็กหนุ่มผมสีขาวสวนกลับไปและชี้ให้ซีโร่หันไปดูด้านหลังว่าเกิดอะไรขึ้น ???
“เอ๊ะ นะนั่น EKans หนิ !!??”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลร้องเสียงหลง เขาหยิบโปเกเด็กซ์ขึ้นมาดูและได้ข้อมูลของโปเกม่อนดังนี้
เขาเพิ่งได้รู้ประโยชน์ของโปเกเด็กซ์ก็วันนี้เองว่ามันแจ๋วมากขนาดไหน ?? วาเซดะสั่งให้โปเกม่อนของเขาจัดการโจมตีทาง Ekans !!!
“Ralts จัดการใช้ท่า Toxic !!!”
ซีโร่หยิบ Pokedex ขึ้นมาเก็บข้อมูลอย่างต่อเนื่องในทันที !!!
“ท่า Toxic นี่ Ralts ไม่ได้มีแต่กำเนิดหนิ ?”
ซีโร่ถามวาเซดะ
“ใช่แล้วล่ะ !! ฉันให้ Ralts เรียนรู้ท่านี้มาเองแหละ นั่นก็คือ TM ไงล่ะ ท่าเสริมต่างๆของโปเกม่อน !!”
เด็กหนุ่มผมขาวให้คำตอบแก่เด็กหนุ่มผมน้ำตาล
Ekans เจอท่า Toxic เข้าไปถึงกับได้รับสถานะพิษติดตัว โจมตีต่อไม่ได้ ซีโร่หยิบโปเกบอลออกมา
“ฉันขอร่วมสู้ด้วยนะ ชุนสุเกะ เอาล่ะออกมาเลย Charmander !!!!”
ชุนสุเกะเป็นฝ่ายหยิบโปเกเด็กซ์ของตนออกมาใช้บ้าง...
ซีโร่ลุกขึ้นมาพร้อมกับขว้างโปเกบอลออกไป Charmander ของเขาออกมายื่นอย่างสง่าและเตรียมพร้อมจะสู้แล้ว !!
“Charmander จัดการข่วนเลย !!!”
Charmander ตรงเข้าไปข่วนเข้าส่วนศีรษะของ Ekans เต็มๆก่อนที่ ชุนสุเกะจะออกคำสั่งต่อ !!
“Ralts ใช้ท่า Confusion เลย !!!”
Ekans โดนเข้าไปถึงกับมึนงงทำอะไรไม่ได้ !! ซีโรสบโอกาสสั่ง Charmander โจมตีอีกทันที !!
“Charmander พ่นไปเลย !!!!”
Charmander พ่นลูกไปเข้าใส่ Ekans อย่างจังจนมันหมดสภาพเลื้อยหนีไปในโพรงหญ้า ซีโร่เรียก Charmander กลับมาพักผ่อน ก่อนที่จะหันไปหา ชุนสุเกะ
“ทำได้ไม่เลวหนิ...”
ชุนสุเกะ ชูนิ้วโป้งให้ซีโร่
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลหันไปยิ้มให้เด็กหนุ่มผมสีขาวที่ยืนชูนิ้วโป้งให้ไม่ไกลจากตัวเองนัก ซีโร่เก็บโปเกบอลใส่กระเป๋า หันกลับไปอีกที ชุนสุเกะก็หายตัวไปเสียแล้ว โดยที่เขายังไม่ได้เอ่ยปากซักถามและชักชวนมาร่วมเดินทางด้วยกันเลย...
ณ เมืองวาคาบะ เขตโจโต
อาสึมะตื่นเต้นมากๆที่เขากำลังจะได้โปเกม่อนใหม่เขาตื่นมาแต่เช้าจัดแจงกิจวัตรประจำวันของตัวเองตั้งแต่วิ่งออกกำลังกายแต่เช้า กลับบ้านมารับประทานอาหารร่วมกับพ่อและแม่ พ่อของเขาเพิ่งกลับมาจากการทำงานในต่างเมือง และพ่อของเขากลับมาพร้อมกับน้องชายแท้ๆของเขาอีก 2 คนนั่นก็คือ อาสึกะ และ อาสึตะ ทั้ง 2 ฝันอยากเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์ร่วมกันกับพี่ และถูกชักชวนให้ร่วมเดินทางพร้อมกันกับพี่ชายของตนเองอย่างอาสึมะ
อาสึมะเดินเข้าไปพูดคุยกับน้องชายของเขาทั้ง 2 คน
“อาสึกะ อาสึตะ นายทั้ง 2 คนจำความฝันแต่เด็กของเราได้ไหม ?”
“ได้สิพี่ชาย” อาสึกะและอาสึมะตอบพร้อมกัน
“งั้นวันนี้เราไปรับโปเกมอนกับ ดร.วาคาเบะ กันเถอะ !!”
อาสึมะกล่าวกับน้องๆก่อนที่จะชวนน้องชายทั้ง 2 คนซ้อนจักยานคันโปรดสีแดงของเขาไปยังศูนย์วิจัยท้ายหมู่บ้าน !!
อาสึมะ เดินทางมายังศูนย์วิจัยอาคารสีขาวหลังคาสีแดงสดที่อยู่ท้ายหมู่บ้าน เขาปั่นจักรยานคู่ใจที่พ่อของเขาซื้อให้ตั้งแต่เด็กๆ จักรยานนี่เป็นจักรยานพับคันสีแดงปั่นได้ด้วยความเร็วสูงและเสี่ยงต่อการล้ม เขาปั่นจักรยานมาได้ไม่นานก็ผ่านบ้านหลังหนึ่งซึ่งเป็นคนที่เขารู้จักดี บ้านของฮอนดะที่อยู่หลังถัดจากเขาเพียง 2 หลังเท่านั้น...
อาสึมะจอดจักรยานหน้าบ้านของฮอนดะก่อนที่จะจอดรถและตะโกนเรียกฮอนดะที่หน้าประตูบ้าน แต่สงเสียงเรียกไปก็ไม่มีใครออกมาจากบ้าน สักพัก 3 พี่น้องอาสึมะก็หันไปเห็นฮอนดะกำลังถูกทำร้ายมาและล้มลงหน้าบ้านของตนเอง !! อีกฝ่ายเป็นนักเรียนต่างโรงเรียนแต่อยู่หมู่บ้านเดียวกันกับพวกเขาทั้งหมด แต่บ้านของฝ่ายต่างโรงเรียนอยู่ต้นหมู่บ้าน เหตุการณ์เกิดขึ้นและไม่มีท่าว่าจะเบาลง ฮอนดะพยายามสู้เพื่อปกป้องตนเอง แต่อีกฝ่ายมีจำนวนมากกว่า
“ไอ้ลูกกำพร้า ไอ้คนไม่มีพ่อ !! แกเหงาไหมว่ะ ? บ้านก็อยู่คนเดียวแม่ก็อยู่ต่างเมือง ?”
“แกอย่ามาดูถูกครอบครัวฉันนะโว้ย ไอ้พวกกุ๊ย พวกแกมันมีพ่อแม่ครบแต่พวกแกยังทำตัวต่ำๆแบบนี้ แกอย่ามาสมเพชและสงสารฉันเลย แกสมเพชตัวเองเถอะว่ะ !!!”
ฮอนดะโกรธจัดและจัดการด่าพวกนักเรียนนักเลงกลับไป !!!
อีกฝ่ายที่มีถึง 3 คนจัดการวิ่งเข้ามาหมายจะทำร้ายฮอนดะ คาสึมะกระโดดลงจากจักรยานคันโปรดก่อนที่จะกระโดดเอาตัวเข้ามาบังฮอนดะเอาไว้ !!!!
To Be Continued
Admin- Admin
- จำนวนข้อความ : 19
Join date : 08/07/2014 -
Similar topics» Pokemon New Adventure ตอนที่ 5 : Pokemon Battle แรก ! ลุยเลย Pokemon ของฉัน !
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 4 : เตรียมพร้อมสู่การประลอง ! โปเกม่อนตัวแรกรอฉันอยู่ !
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 6 : ตอนจบของแบทเทิ่ลครั้งแรก และ เตรียมพร้อมล่าหนูไฟฟ้า !!
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 7 : เผชิญหน้าหนูไฟฟ้า !
» Pokemon New adventure ตอนที่ 1 : ออกเดินทางครั้งแรก !! ตะลุยป่าโทคิวะ !!
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 4 : เตรียมพร้อมสู่การประลอง ! โปเกม่อนตัวแรกรอฉันอยู่ !
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 6 : ตอนจบของแบทเทิ่ลครั้งแรก และ เตรียมพร้อมล่าหนูไฟฟ้า !!
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 7 : เผชิญหน้าหนูไฟฟ้า !
» Pokemon New adventure ตอนที่ 1 : ออกเดินทางครั้งแรก !! ตะลุยป่าโทคิวะ !!
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ|
|
|